مریم

مریم چرا با ناز و با افسون و لبخندی!
به جانم آتش افكندی، مرا دیوانه كردی.
امشب كه با ناله، غمت در دیده می‌بارد 
دلم در سینه می‌نالد، مرا دیوانه کردی.
رفتی مرا تنها به دست غم رها كردی 
به جان من خطا كردی، مرا دیگر نخواهی 
پیدا شدی با غم، تو در جام شراب من
از این حال خراب من، بگو دیگر چه خواهی
اشكی كه ریزد ز دیده‌ی من
آهی كه خیزد ز سینه‌ی من
رنگ تمنا ندارد 
تو آن گل مریم سپیدی
بی تو دلم شوری و امیدی
دیگر به دنیا ندارد
همچون نسیم از برم بگذر
یک لحظه در دیده ام بنگر 
شاید نشانی ز عشق و وفا
بینم به چشم تو بار دگر

شعر و آهنگ این قطعه از استاد ایرج امیرنظامی است. ایشان متولد بروجرد و ساکن مشهد هستند. این آهنگ نخستین بار سال 50 برای فیلم پ. مثل پلیکان، پرویز کیمیاوی توسط مرحوم بهروز اجرا شد و پس از آن توسط خوانندگان زیادی اجرا شده است.